Katalog zbiorów biblioteki

Najbardziej znana powieść Victora HugoAkcja została osadzona w czasach późnego średniowiecza. Według słów samego autora, jest to "obraz piętnastowiecznego Paryża i całego piętnastego wieku przez pryzmat tego miasta". Osią powieści jest wątek miłosny archidiakona Klaudiusza Frollo do pięknej Cyganki Esmeraldy.Powieść wydana w 1831 roku porusza nietypowe jak na tamte czasy problemy zgubnego pożądania i tolerancji.W powieści nie ma nic białego ani czarnego, są tylko odcienie szarości. Nie ma też tu jednoznacznie złej postaci, a nawet okrutne czyny Frolla można zrozumieć i budzi on współczucie, a nawet sympatię czytelnika.Dodaj do schowka

To książka o nas - ludziach. O tym, że wszyscy pod pewnymi względami jesteśmy tacy sami (cieszymy się, smucimy, marzymy, myślimy), a jednocześnie o tym, że wszyscy bardzo się różnimy (cieszymy się i smucimy z różnych powodów, marzymy o innych rzeczach, myślimy inaczej). Dlatego świat jest taki barwny i ciekawy, a życie to pełna niespodzianek przygoda.

Michael Walzer (ur. 1935), wybitny amerykański filozof społeczny, temat swojej książki mógł zaczerpnąć z własnej historii urodzonego już w Nowym Jorku potomka europejskich imigrantów żydowskich. Zaliczany jest do komunitarian, czyli liberałów rozumiejących wolność nie formalnie i egalitarnie, lecz w jej wspólnotowych uwarunkowaniach. Wolności towarzyszy tolerancja - drugi czynnik definiujący liberalizm. Niniejsza książka mówi raczej o polityce tolerancji, jej praktyce (toleration) niż o postawach (tolerance) opartych na określonych wartościach czy cnotach, jest raczej dla politologów niż dla etyków. Skupiając się na politycznej stronie tolerancji, autor daje nam przejrzyste i pouczające studium różnych podejść do niej w kilku typach organizmów państwowych od dawnych wielonarodowych imperiów po "społeczeństwa imigranckie" jak na przykład USA. Tolerancja - pokojowe współistnienie różnic - ma swoją frapującą dynamikę. Nie ma różnicy bez tożsamości. Współczesne społeczeństwo żyje w napięciu między dążeniem jednostek do integracji grupowej a egzekwowaniem własnych indywidualnych praw. Gdy grupy rozmywają się, tolerancja przestaje być potrzebna. Czy czeka nas taki ponowoczesny "koniec tolerancji"? Warto sprawdzić u Walzera.

"Czasami pewnie się dziwisz, kiedy uświadomisz sobie, że nie wszyscy są tacy sami jak ty. Z wrażenia może ci nawet opaść szczęka."Książka w bardzo trafny i dowcipny sposób omawia podobieństwa i różnice między ludźmi. Czy naprawdę jesteśmy tacy różni? Czy istotnie jest tak, że podobne dzieci bawią się najlepiej? Książka zachęca do przemyśleń i dyskusji nad pojęciami tolerancja, współczucie, współistnienie. A przede wszystkim pokazuje jak nasz lęk przed obcymi zamienić w coś pozytywnego i konstruktywnego, jak innych zapraszać do udziału we wspólnocie zamiast ignorować i odtrącać. Tolerancja nie zawsze jest czymś łatwym. Trzeba ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć. I nigdy nie zapominać, że MY + WY + ONI może stać się jednym ogromnym MY, czymś równie wielkim, jak nasza piękna zielono-niebieska planeta. Przemyślenia Pernilli Stalfelt i jej ilustracje są mądre i bardzo osobiste. Nikt tak jak ona nie potrafi poruszać trudnych tematów w tak prosty, zwyczajny, a zarazem lekki sposób. W swojej książce autorka wystawia na próbę nasze uprzedzenia i przesądy i stwarza grunt do wielu zabawnych, interesujących i ważnych dyskusji.Książka przeznaczona jest dla dzieci od 5 lat.Na początku roku szkolnego 2012 wszyscy szwedzcy trzecioklasiści (300 tys. uczniów) dostali tę książkę w prezencie.Pernilla Stalfelt ur. w 1962 roku, wydała już szereg ilustrowanych książek dla dzieci, wśród których szczególnie ważne są "Twoje prawa ważna sprawa", "Mała książka o miłości", "Mała książka o kupie". Wywołały one zachwyt zarówno wśród czytelników jak i w prasie.W 1997 roku za "Małą książkę o włosach" Pernilla została nagrodzona prestiżowym w Szwecji odznaczeniem Elsy Beskow. W 2001 roku przyznano jej nagrodę za najlepszą książkę dla dzieci, ufundowaną przez dziennik Expressen. 2004 roku autorka otrzymała nagrodę Astrid Lindgren, była również nominowana do prestiżowej nagrody Deutsche Jugendpreis.