Katalog zbiorów biblioteki

Dwanaście wyselekcjonowanych, najważniejszych esejów i wykładów, dzięki którym możemy zajrzeć za kulisy twórczości Olgi Tokarczuk. W tym szeroko komentowana mowa noblowska.

Rzecz, która nie przestaje zachwycać, to skromne piękno zadrukowanej strony. Książka wydaje się najbardziej ubogą ze sztuk. Fotografia, film, malarstwo, muzyka dysponują nieskończenie bardziej sugestywnymi środkami przedstawiania świata. A literatura? Czarne znaczki na papierze. Ale kiedy wpuścić je w nasze umysły, potrafią tam dokonać cudów. Pracują w naszych głowach najskuteczniej i najciekawiej ze wszystkich znaków, jakimi opisujemy świat - przekonuje w nowym tomie esejów Ryszard Koziołek. Odkrywa w nim przed czytelnikami transformującą moc literatury, która pozwala nam budować i wzbogacać nie tylko nasz własny świat, ale też kształtować mądre, dojrzałe społeczeństwo. Ta polityczna moc literatury - budowanie wspólnoty, otwieranie przestrzeni dyskusji, łączenie doświadczeń - jest dla niego równie ważna, jak jej działanie na wyobraźnię. Na nowo więc opowiada nam o tym, na czym polega kunszt powieściowy Tokarczuk i Pilcha, dlaczego Harry Potter pozwala nam wrócić do dzieciństwa i napełnić świat zasadami moralnymi, a wreszcie jak za pomocą literatury rozmawiać o tym, co politycznie niepoprawne.

Kiedy po raz kolejny pomyślisz, jak bardzo coś spieprzyłeś, ta książka przypomni ci, że mogło być o wiele gorzej.EKSCYTUJĄCA PODRÓŻ PRZEZ NAJBARDZIEJ KREATYWNE I KATASTROFALNE PORAŻKI W HISTORII LUDZKOŚCI, POCZĄWSZY OD UPADKU NASZEGO PRAPRZODKA Z DRZEWA, DO NAJBARDZIEJ SPEKTAKULARNYCH WSPÓŁCZESNYCH KLĘSK GATUNKU LUDZKIEGO!W ciągu ostatnich siedemdziesięciu tysięcy lat, odkąd homo sapiens chodzi po Ziemi, przebyliśmy długą drogę. Sztuka, nauka, kultura, handel - w ewolucyjnym łańcuchu pokarmowym jesteśmy prawdziwymi zwycięzcami. Ale powiedzmy sobie szczerze, to wcale nie była bułka z masłem, a do tego czasami, zupełnie przypadkiem, udawało się nam coś naprawdę wybitnie spieprzyć.Od klęski ekologicznej na Wielkich Równinach Stanów Zjednoczonych w latach 30. XX wieku do walki z czterema plagami przewodniczącego Mao. Od pijanej w sztok armii austriackiej, która przypuściła atak na samą siebie, do supermocarstwa, które wybrało na prezydenta gospodarza programu telewizyjnego z gatunku reality show. Można dość bezpiecznie stwierdzić, że jako gatunek z wiekiem wcale nie stajemy się mądrzejsi.

Witold Pilecki. Harcerz i kawalerzysta. Uczestnik wojny 1918 i 1920. Kochający mąż i ojciec. Gospodarz majątku ziemskiego. Prezes spółdzielni mleczarskiej. Społecznik. Miłośnik przyrody. Malarz. Poeta. Uczestnik kampanii wrześniowej. "Witold". "Tomasz Serafiński", "Roman Jezierski". Członek-założyciel Tajnej Armii Polskiej. Ochotnik do KL Auschwitz, gdzie utworzył Związek Organizacji Wojskowych. Konspirator antysowieckiej organizacji "NIE". Uczestnik Powstania Warszawskiego. Po wojnie nadal w konspiracji.Żołnierz wyklęty, aresztowany, osądzony i stracony przez władze komunistyczne.Żołnierz niezłomny, zrehabilitowany i uczczony przez rząd III Rzeczypospolitej.Czterdzieści siedem lat życia rotmistrza Witolda Pileckiego (1901-1948), pośmiertnie awansowanego na pułkownika, to mozaika chwil zwyczajnych, przeżywanych jakby miały najwyższą wartość, i chwil niezwykłych, doświadczanych jako naturalny obowiązek. Portret takiego człowieka - z krwi i kości - prezentujemy w niniejszym albumie. Albumie wspomnień córki legendarnego Rotmistrza - Zofii Pileckiej-Optułowicz."Urzekający, piękny (merytorycznie i edytorsko) album o Witoldzie Pileckim widzianym oczami jego córki, zwanej przez niego "Generałką". Są to refleksje zarówno obiektywne, jak i subiektywne. Obiektywne, bo sylwetka Rotmistrza nakreślona jest przez historyka, dr. Jacka Pawłowicza, który ma szczególny sentyment do tej postaci oraz niemały dorobek naukowy na jej temat. Szkic ten znakomicie wprowadza do rozmowy z Zofią Pilecką-Optułowicz. Subiektywny ogląd to wspomnienia Córki, kreślone bardzo osobiście i rodzinnie, z wielką szczerością ukazujące subtelną intymność relacji między członkami rodziny a Rotmistrzem. To wywiad wyjątkowy i niezwykły, nie tylko z powodu wewnętrznej szczerości i piękna duchowego Rozmówczyni, ale także z uwagi na potrzebę upubliczniania takich postaw wewnętrznych. Wartością albumu są niezwykle cenne zdjęcia, a ich dobór - znakomity".prof. dr hab. Wiesław Jan WysockiWitold Pilecki. Harcerz i kawalerzysta. Uczestnik wojny 1918 i 1920. Kochający mąż i ojciec. Gospodarz majątku ziemskiego. Prezes spółdzielni mleczarskiej. Społecznik. Miłośnik przyrody. Malarz. Poeta. Uczestnik kampanii wrześniowej. "Witold". "Tomasz Serafiński", "Roman Jezierski". Członek-założyciel Tajnej Armii Polskiej. Ochotnik do KL Auschwitz, gdzie utworzył Związek Organizacji Wojskowych. Konspirator antysowieckiej organizacji "NIE". Uczestnik Powstania Warszawskiego. Po wojnie nadal w konspiracji.Żołnierz wyklęty, aresztowany, osądzony i stracony przez władze komunistyczne.Żołnierz niezłomny, zrehabilitowany i uczczony przez rząd III Rzeczypospolitej.Czterdzieści siedem lat życia rotmistrza Witolda Pileckiego (1901-1948), pośmiertnie awansowanego na pułkownika, to mozaika chwil zwyczajnych, przeżywanych jakby miały najwyższą wartość, i chwil niezwykłych, doświadczanych jako naturalny obowiązek. Portret takiego człowieka - z krwi i kości - prezentujemy w niniejszym albumie. Albumie wspomnień córki legendarnego Rotmistrza - Zofii Pileckiej-Optułowicz."Urzekający, piękny (merytorycznie i edytorsko) album o Witoldzie Pileckim widzianym oczami jego córki, zwanej przez niego "Generałką". Są to refleksje zarówno obiektywne, jak i subiektywne. Obiektywne, bo sylwetka Rotmistrza nakreślona jest przez historyka, dr. Jacka Pawłowicza, który ma szczególny sentyment do tej postaci oraz niemały dorobek naukowy na jej temat. Szkic ten znakomicie wprowadza do rozmowy z Zofią Pilecką-Optułowicz. Subiektywny ogląd to wspomnienia Córki, kreślone bardzo osobiście i rodzinnie, z wielką szczerością ukazujące subtelną intymność relacji między członkami rodziny a Rotmistrzem. To wywiad wyjątkowy i niezwykły, nie tylko z powodu wewnętrznej szczerości i piękna duchowego Rozmówczyni, ale także z uwagi na potrzebę upubliczniania takich postaw wewnętrznych. Wartością albumu są niezwykle cenne zdjęcia, a ich dobór - znakomity".prof. dr hab. Wiesław Jan WysockiWitold Pilecki. Harcerz i kawalerzysta. Uczestnik wojny 1918 i 1920. Kochający mąż i ojciec. Gospodarz majątku ziemskiego. Prezes spółdzielni mleczarskiej. Społecznik. Miłośnik przyrody. Malarz. Poeta. Uczestnik kampanii wrześniowej. "Witold". "Tomasz Serafiński", "Roman Jezierski". Członek-założyciel Tajnej Armii Polskiej. Ochotnik do KL Auschwitz, gdzie utworzył Związek Organizacji Wojskowych. Konspirator antysowieckiej organizacji "NIE". Uczestnik Powstania Warszawskiego. Po wojnie nadal w konspiracji.Żołnierz wyklęty, aresztowany, osądzony i stracony przez władze komunistyczne.Żołnierz niezłomny, zrehabilitowany i uczczony przez rząd III Rzeczypospolitej.Czterdzieści siedem lat życia rotmistrza Witolda Pileckiego (1901-1948), pośmiertnie awansowanego na pułkownika, to mozaika chwil zwyczajnych, przeżywanych jakby miały najwyższą wartość, i chwil niezwykłych, doświadczanych jako naturalny obowiązek. Portret takiego człowieka - z krwi i kości - prezentujemy w niniejszym albumie. Albumie wspomnień córki legendarnego Rotmistrza - Zofii Pileckiej-Optułowicz."Urzekający, piękny (merytorycznie i edytorsko) album o Witoldzie Pileckim widzianym oczami jego córki, zwanej przez niego "Generałką". Są to refleksje zarówno obiektywne, jak i subiektywne. Obiektywne, bo sylwetka Rotmistrza nakreślona jest przez historyka, dr. Jacka Pawłowicza, który ma szczególny sentyment do tej postaci oraz niemały dorobek naukowy na jej temat. Szkic ten znakomicie wprowadza do rozmowy z Zofią Pilecką-Optułowicz. Subiektywny ogląd to wspomnienia Córki, kreślone bardzo osobiście i rodzinnie, z wielką szczerością ukazujące subtelną intymność relacji między członkami rodziny a Rotmistrzem. To wywiad wyjątkowy i niezwykły, nie tylko z powodu wewnętrznej szczerości i piękna duchowego Rozmówczyni, ale także z uwagi na potrzebę upubliczniania takich postaw wewnętrznych. Wartością albumu są niezwykle cenne zdjęcia, a ich dobór - znakomity".prof. dr hab. Wiesław Jan Wysocki

"Z góry i bez trudu można zgadnąć, jakie będą błędy ciemnych mas. Czego nikt nie zdołałby przewidzieć, czego nie wyśnilibyśmy w sennym koszmarze, czego nie spłodziłaby najbardziej chora wyobraźnia — to błędy ludzi świetnie wykształconych."G.K. ChestertonObrona rozumu to wybór esejów G.K. Chestertona. Wybitny angielski pisarz z typowym dla siebie błyskotliwym humorem, czasem nabierającym cech humoru czarnego, opisuje przejawy współczesnego sposobu myślenia, wykazując, że są to w istocie przejawy bezmyślności. To nie moralność czy polityka są dzisiaj w stanie upadku — twierdzi Chesterton — lecz rozum. Nasza cywilizacja, jeśli ma przetrwać, musi na nowo odkryć sztukę jasnego, spójnego rozumowania. Jest to ostatni tom czterotomowego cyklu. Poprzednie części to Obrona świata, Obrona człowieka i Obrona wiary.Projekt dofinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Koniec pisma i człowiek tracący podmiotowość w nowym dziele Jacka Dukaja.Intelektualna podróż wokół najbardziej fascynujących zagadnień współczesnej cywilizacji - aż do jej kresu i do kresu człowieka.Przez ostatnich kilka tysięcy lat pismo, książki i biblioteki były nośnikami i skarbnicami wiedzy. Technologia pisma stworzyła cywilizację człowieka. Myślenie pismem oznacza myślenie symbolami, ideami i kategoriami. Daje bezpośredni dostęp do wnętrza innych: ich emocji, przeżyć i poczucia "ja". Wyniósłszy tę umiejętność na wyżyny sztuki, w istocie tworzy nasze życie duchowe.W Po piśmie Dukaj pokazuje ludzkość u progu nowej ery. Kolejne technologie bezpośredniego transferu przeżyć- od fonografu do telewizji, internetu i virtual reality - wyprowadzają nas z domeny pisma. Stopniowo, niezauważalnie odzwyczajamy się od człowieka, jakiego znaliśmy z literatury - od podmiotowego "ja"."Mechanizm wyzwalania z pisma napędzają miliardy codziennych wyborów producentów i konsumentów kultury. Nie napiszę listu - zadzwonię. Nie przeczytam powieści - obejrzę serial. Nie wyrażę politycznego sprzeciwu w postaci artykułu - nagram filmik i wrzucę go na jutjuba. Nie spędzam nocy na lekturze poezji - gram w gry. Nie czytam autobiografii - żyję celebów na Instagramie. Nie czytam wywiadów - słucham, oglądam wywiady. Nie notuję - nagrywam. Nie opisuję - fotografuję".Literatura, filozofia, popkultura, neuronauka i fizyka - zaglądamy za kulisy cywilizacji i odkrywamy, że to nie człowiek posługuje się stworzonymi przez siebie narzędziami, ale to one coraz częściej posługują się człowiekiem.Nadchodzą czasy postpiśmienne, gdy miejsce człowieka-podmiotu i jego "ja" zajmują bezpośrednio przekazywane przeżycia."Czy mogę powiedzieć o sobie: jestem oglądaniem serialu, jestem śledzeniem celebów na Instagramie?"Człowiek staje się maszyną do przeżywania.

W dziewięciu esejach autor w niekonwencjonalny sposób analizuje sztukę pisania powieści, jej duchowe i tajemnicze powiązania z muzyką. Kundera sięga do przykładów z różnych epok, śledzi współistnienie w powieści różnych czasów historycznych, jej kompozycję, typ narracji. Dużo pisze na temat sztuki przekładu, wobec której jest niezwykle wymagający. z książki wiele dowiadujemy się o Kafce, któremu autor poświęca szczególnie dużo miejsca, Hemingwayu, Rushdim, a także Tołstoju czy Majakowskim.