Co sprawiło, że Etiopska nastolatka zjadła kawałek po kawałku ścianę swojego domu, a dwaj bracia zginęli pod lawiną kompulsywnie gromadzonych rupieci? W którym momencie nieszkodliwa myśl zmienia się w potok dręczących obrazów?Człowiek, który nie mógł przestać to wciągające połączenie nauki, historii i osobistych wspomnień. Autor, sam od dwudziestu lat cierpiący na OCD, bada pojawiające się w naszych umysłach dziwne myśli, wywołujące u milionów ludzi obsesje i kompulsje.Ta niezwykła książka, napisana przejrzystym i dynamicznym stylem, niepozbawionym humoru, stanowi poruszające świadectwo osobistego dramatu, a zarazem uchyla rąbka tajemnicy skrywającej najmroczniejsze zakamarki ludzkiego umysłu.Uważaj na swoje myśli, stają się słowami.Uważaj na swoje słowa, stają się czynami.Uważaj na swoje czyny, stają się nawykami.Uważaj na swoje nawyki, stają się charakterem.Uważaj na swój charakter, staje się twoim przeznaczeniem.
UWAGI:
Tytuł oryginału: The man who couldn`t stop : OCD and the true story of a life lost in thought. Bibliografia na stronie 211-212.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Integracja emocjonalna : jak uwierzyć, że jesteś kochany i potrafisz kochać Tytuł oryginału: "Healing the unaffirmed : recognizing emotional deprivation disorder,". "Jak uwierzyć, że jesteś kochany i potrafisz kochać "
AUTOR:
Terruwe, Anna Alberdina Antoinette.
POZ/ODP:
Anna A. Terruwe, Conrad W. Baars ; przełożyła Magdalena Ciszewska.
ADRES WYD.:
Poznań : Wydawnictwo Polskiej Prowincji Dominikanów "W Drodze", 2019.
Anna A. Terruwe i Conrad W. Baars, holenderscy psychiatrzy z wieloletnią praktyką terapeutyczną, opisują przyczyny, skutki i sposoby leczenia odkrytej przez siebie jednostki chorobowej, nazwanej zespołem niezaspokojenia emocjonalnego. Są autorami licznych książek, z których dwie ukazały się nakładem Wydawnictwa W drodze: Integracja psychiczna. O nerwicach i ich leczeniu (Terruwe i Baars) oraz Psychologia miłości i seksualności (Baars). Ludzie jako jednostki społeczne bezwzględnie potrzebują emocjonalnego kontaktu z innymi osobami. Nie mogą oni jednak być otwarci na innych, jeśli wcześniej nie zostali obdarzeni bezinteresowną miłością. Bez tej afirmacji skazani są na niepewność własnej wartości. Żadne osiągnięcia zawodowe czy intelektualne - choćby nie wiem jak spektakularne - nie są w stanie zastąpić tego emocjonalnego niedostatku. To miejsce może zapełnić tylko bezwarunkowa miłość drugiej osoby.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 221-225.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni