Katalog zbiorów biblioteki

W książce tej król Jan Sobieski, sławny pogromca Turków, ukazany jest również jako kochanek pięknej, zimnej Francuzki, a zagadnienia polityczne i rycerskie sukcesy splatają się z intrygami politycznymi i drobnymi kłopotami życia codziennego królewskiego dworu.

Napisana ujmującym, ciepłym jęzkiem saga rodzinna, opowiadająca historię matki i córki wobec burzliwych dziejów Polski XX wieku. Wbrew pułpakom losu tworzą kochającą rodznę, patrzą na świat z radościa życia. Od pierwszych stron książki wciągają nas w swój świat...

Nazywam się Aleks i mam dwanaście lat. Moim największym problemem jest to, że nie trafiam tam, gdzie powinienem. Rozumiecie, nie te drzwi, nie ta ulica, nie ten czas.
Mój tata jest recykloserem i zajmuje się badaniem, do czego służą rzeczy znalezione w czasoprzestrzeni.
Jeśli nie wiecie, o czym mówię, znaczy, że żyjecie trochę dawniej niż ja. Pewnie jesteście z pokolenia moich dziadków i myślicie, że podróże w czasie nie są możliwe. Otóż są...
Aleks, Słoniu, Witek, Ola, Gruby i Zuzka przenoszą się do roku 990. Mają sprawdzić, czy Mieszko był wikingiem. Dziwne? Wcale nie!
W niedalekiej przyszłości nauka historii będzie wygląda zupełnie inaczej... Szczególnie gdy nauczycielem jest pan Cebula.

Seria "Ale historia..." z humorem przekazuje fakty historyczne i ciekawostki. Z pierwszej części, przybliżającej czasy panowania Mieszka I, dowiecie się między innymi, jak wydostać się z łap handlarzy niewolników, do kogo udać się po zatruciu wodą z rzeki, dlaczego żona Mieszka nie chciała jeść, jak Polanie wysyłali sobie esemesy i wielu innych rzeczy.

To książka, która w bardzo zabawny, lekki sposób opowiada o życiu, dokonaniach i czasach jednego z najwybitniejszych Polaków. Dzięki niej można nie tylko poznać życiorys i dokonania Kopernika, ale także dowiedzieć się, jak się ubierał, co jadł, jak mieszkał, z kim walczył, gdzie podróżował. Mnóstwo pięknych, poglądowych ilustracji pozwoli poczuć klimat tych niezwykłych czasów. Fantastyczna propozycja dla młodych ciekawskich.Autorem książki jest Marcin Przewoźniak, od lat niezwykle popularny autor dziecięcy, twórca takich bestsellerów jak seria "Puk, puk!". Jego książki cechuje lekki styl i ogromna dawka dobrego humoru.Atuty:• Historia na wesoło - bardzo zabawny, lekki, a jednocześnie edukacyjny tekst podzielony na krótkie sekcje i ciekawostki. Nie tylko życiorys, ale i mnóstwo najciekawszych faktów o tamtych czasach.• Popularny, nagradzany autor dziecięcy Marcin Przewoźniak.• Książka dostosowana do możliwości intelektualnych dzieci w wieku 9 lat i starszych.• Bardzo bogata, piękna szata graficzna - mnóstwo zabawnych, poglądowych ilustracji.• Nowoczesna szata graficzna.

o nie jest zwykły album ani też encyklopedia. To jest wielka, przepiękna wizytówka naszego kraju. W tej wspaniale zilustrowanej książce dzieci znajdą najważniejsze fakty z polskiej historii, kultury, tradycji i nauki. Poznają ponad 60 wydarzeń i postaci, które na zawsze wpisały się w dzieje naszej ojczyzny i zmieniły nie tylko ją, ale także Europę i świat. W tej książce młodzi czytelnicy znajdą to, co bez dwóch zdać możemy nazwać symbolami Polski i przekonają się, z jak wielu powodów my, Polacy, możemy być dumni.

Przywódca ludowy. Droga do przewodzenia prowadziła przez rozłam w galicyjskim ruchu ludowym. Witos został wiceprezesem PSL "Piast", a w parę lat później jego prezesem. Prowadził ożywioną działalność polityczną w polskich organizacjach niepodległościowych i narodowych w okresie I wojny światowej. Stanął na czele Polskiej Komisji Likwidacyjnej w Krakowie, pierwszego polskiego rządu, jaki powstał dla ziem byłego zaboru austriackiego. Ruch ludowy odgrywał w PKL szczególną rolę w "dniach niepodległości". Ludowcy starali się godzić zwaśnione stronnictwa, zwłaszcza socjalistów i narodowych demokratów, dlatego atakowano ich z prawa i z lewa. Za najważniejszy cel Witos uważał jednak w tym czasie powstanie rządu ogólnopolskiego - rządu Rzeczypospolitej Polskiej. Reprezentatywność tej władzy uznawał za mniej istotną, bo wiedział, że bez Galicji i ludowców, ogólnopolski rząd nie powstanie. Wielu przywódców ludowych wręcz oskarżało go za to o zdradę chłopskiej sprawy. Zrozumienie taktyki Witosa wyjaśnia nam, jak Polska z okresu zaborów powstawała jako kraj demokratyczny, a Witos wyrastał na męża stanu.Poseł na Sejm i mąż stanu. Od wyboru na posła do Sejmu Ustawodawczego oraz przewodniczącego Klubu Poselskiego PSL "Piast" w 1919 roku stał się jedną z czołowych postaci II RP. Należał do tych posłów, którzy rozbudzili świadomość kulturową, polityczną i gospodarczą polskiego chłopa. Za jego przykładem chłopi stali się współtwórcami państwa polskiego. Największa warstwa narodu poczuła się jego pełnoprawną częścią. W latach demokracji parlamentarnej II RP, czyli do 1926 roku, Witos był jednym z nielicznych najwyższych urzędników II RP, którzy często spotykali się z przedstawicielami grup społecznych z różnych regionów kraju, dając im poczucie bliskości władzy. Obejmował ster kierowania państwem, gdy naród budził się do życia w niepodległym państwie i w demokracji parlamentarnej. Umiał zabiegać o tę demokrację oraz walczyć o niepodległość, której nic da żaden geniusz, ale cały świadomy praw i obowiązków naród.Premier wierny chłopom. Witos trzykrotnie był premierem Polski. Pierwszy raz powołano go na ten urząd w krytycznym momencie wojny z bolszewikami, 24 lipca 1920 r., wobec groźby utraty niepodległości. Najważniejszym zadaniem Rządu Obrony Narodowej było zwycięskie zakończenie wojny i ustalenie granic Polski. Zwieńczeniem tych działań było zawarcie traktatu ryskiego z Rosją Radziecką i przeprowadzenie plebiscytu na Śląsku. Wybitnym osiągnięciem pierwszego gabinetu Witosa jest uchwalenie 17 marca 1921 roku Konstytucji, która kończyła proces kształtowania ustroju II RP. Zawsze był wierny chłopom, ale nie udało mu się doprowadzić do końca podstawowego postulatu warstwy chłopskiej - reformy rolnej, czego próbował dokonać ponownie stając w 1923 r. na czele rządu, a po raz trzeci obejmując tekę premiera w 1926 r.

Przywódca ludowy. Droga do przewodzenia prowadziła przez rozłam w galicyjskim ruchu ludowym. Witos został wiceprezesem PSL "Piast", a w parę lat później jego prezesem. Prowadził ożywioną działalność polityczną w polskich organizacjach niepodległościowych i narodowych w okresie I wojny światowej. Stanął na czele Polskiej Komisji Likwidacyjnej w Krakowie, pierwszego polskiego rządu, jaki powstał dla ziem byłego zaboru austriackiego. Ruch ludowy odgrywał w PKL szczególną rolę w "dniach niepodległości". Ludowcy starali się godzić zwaśnione stronnictwa, zwłaszcza socjalistów i narodowych demokratów, dlatego atakowano ich z prawa i z lewa. Za najważniejszy cel Witos uważał jednak w tym czasie powstanie rządu ogólnopolskiego - rządu Rzeczypospolitej Polskiej. Reprezentatywność tej władzy uznawał za mniej istotną, bo wiedział, że bez Galicji i ludowców, ogólnopolski rząd nie powstanie. Wielu przywódców ludowych wręcz oskarżało go za to o zdradę chłopskiej sprawy. Zrozumienie taktyki Witosa wyjaśnia nam, jak Polska z okresu zaborów powstawała jako kraj demokratyczny, a Witos wyrastał na męża stanu.Poseł na Sejm i mąż stanu. Od wyboru na posła do Sejmu Ustawodawczego oraz przewodniczącego Klubu Poselskiego PSL "Piast" w 1919 roku stał się jedną z czołowych postaci II RP. Należał do tych posłów, którzy rozbudzili świadomość kulturową, polityczną i gospodarczą polskiego chłopa. Za jego przykładem chłopi stali się współtwórcami państwa polskiego. Największa warstwa narodu poczuła się jego pełnoprawną częścią. W latach demokracji parlamentarnej II RP, czyli do 1926 roku, Witos był jednym z nielicznych najwyższych urzędników II RP, którzy często spotykali się z przedstawicielami grup społecznych z różnych regionów kraju, dając im poczucie bliskości władzy. Obejmował ster kierowania państwem, gdy naród budził się do życia w niepodległym państwie i w demokracji parlamentarnej. Umiał zabiegać o tę demokrację oraz walczyć o niepodległość, której nic da żaden geniusz, ale cały świadomy praw i obowiązków naród.Premier wierny chłopom. Witos trzykrotnie był premierem Polski. Pierwszy raz powołano go na ten urząd w krytycznym momencie wojny z bolszewikami, 24 lipca 1920 r., wobec groźby utraty niepodległości. Najważniejszym zadaniem Rządu Obrony Narodowej było zwycięskie zakończenie wojny i ustalenie granic Polski. Zwieńczeniem tych działań było zawarcie traktatu ryskiego z Rosją Radziecką i przeprowadzenie plebiscytu na Śląsku. Wybitnym osiągnięciem pierwszego gabinetu Witosa jest uchwalenie 17 marca 1921 roku Konstytucji, która kończyła proces kształtowania ustroju II RP. Zawsze był wierny chłopom, ale nie udało mu się doprowadzić do końca podstawowego postulatu warstwy chłopskiej - reformy rolnej, czego próbował dokonać ponownie stając w 1923 r. na czele rządu, a po raz trzeci obejmując tekę premiera w 1926 r.Zamach majowy był ogromnym wstrząsem dla Witosa. Przeciw rządowi polityka-legalisty, w trzecim dniu funkcjonowania, wystąpił zbrojnie marszałek Józef Piłsudski. Witos uważał przejęcie władzy drogą przemocy za gwałt niebezpieczny dla młodego państwa. Być może dlatego po kilku dniach walk wojsk wiernych rządowi z siłami Piłsudskiego na ulicach Warszawy, wraz z prezydentem Stanisławem Wojciechowskim podał się do dymisji. Być może zbyt łatwo. O tym jednak niech opowiada sam Witos. Zachęcam do lektury.